რუსთავის საბავშო რკინიგზის მშენებლობა 1986 წლის 1 თებერვალს დაიწყო. ამ მნიშვნელოვანი თარიღის შესახებ იუწყება სადგურის მახლობლად მდებარე წარწერიანი ფილა, რომელიც, ბედის ირონიითა თუ არსებული გარემოების შესაბამისად, მემორიალს, ანდა სულაც საფლავსა ჰგავს.
“1986 წლის 1 თებერვალს აქ საფუძველი ჩაეყარა საბავშვო რკინიგზის მშენებლობას”
ერთ დროს სადგურის ბაქანზე უამრავი ბავში ირეოდა. ბილეთები სიმბოლურ, 10–20 კაპიკად იყიდებოდა. ფრიალებდა ალისფერი ყელსახვევი, დროშა, ფერადი ბუშტები. ბავშვების ხმაურში იკარგებოდა სადგურის მორიგის სასტვენისა და ორთქმავლის გაბმული კივივლი.
რუსთავის საბავშვო რკინიგზის სადგური
ორთქმავალი 15 C 32
ვაგონებში (რონოდებში) ტევა არ იყო. ბავშვებთან ერთად, მტკვრის გრილ ჭალაში (სადაც რკინიზის წრიული მარშრუტი გადიოდა) გასეირნება სკოლის მასწავლებლებსაც მოსწონდათ და – მშობლებსაც. 90–იანი წლების პირველ ნახევარში ამ ვაგონში მინი–კინოთეატრი მოეწყო. თუ მეხსიერება არ მღალატობს, დაწესებულებას „ცეროდენა“ ერქვა და უმუშევრად დარჩენილ მეტალურგებსა თუ ქიმიკოსებს ეროტიკულ ფილმებს (ემანუელა, греческая смоковница და მსგავს რამეებს) სთავაზობდა.
ვაგონი – არსადაც არ მიქრის 🙁
რუსთავის საბავშვო რკინიზის ისტორია უსახელოდ დასრულდა: ლოკომტივი და ვაგონი გაძარცვული და ჟანგისგან შეჭმულია; სავალ ნაწილზე უშნო მცენარეები იზრდება, რელსები კი სულაც მიწაში ჩადის…
ბოლო გაჩერება
ავტორი: ჯიმშერ რეხვიაშვილი
რუკა
რუსთავის საბავშვო რკინიგზის გახსნისას გადაღებული ფოტო.
